Η Βραζιλία είναι η μόνη χώρα που μιλάει στην Πορτογαλία στη Νότια Αμερική, ξεχωρίζοντας την από την πρωτεύουσα της Ισπανίας και έως ότου οι πρώτοι Πορτογάλοι εγκαταστάθηκαν το 1500, φέρνοντας μαζί τους την κουλτούρα και τη γλώσσα τους, είχαν περίπου 1.000 ιθαγενείς ιδιωματισμούς. Σήμερα, η πορτογαλική βραζιλιάνα έχει αναπτύξει μικρές διαφορές από τις αποικιακές της ρίζες, κυρίως στη γραμματική, το λεξιλόγιο και τον τόνο. Ο ξεχωριστός μελωδικός τόνος της Βραζιλίας, ο οποίος είναι γεμάτος με αρμονικές βουτιές και κορυφές, είναι, μάλλον αμφισβητήσιμος, ο πιο γλυκός ήχος όλων των πορτογαλικών διαλέκτων.
Vida (vee-da) / ζωή
Το πορτογαλικό είναι μια λατινική γλώσσα και έτσι, πολλά από τα λόγια του προέρχονται από αυτό το αρχαίο λεξιλόγιο. Η Βίδα είναι μία από αυτές και προέρχεται από τη λατινική λέξη vīta, η οποία κυριολεκτικά σημαίνει «ζωή». Είναι παρόμοια, αν όχι πανομοιότυπα, με τις λέξεις για τη «ζωή» σε άλλες γλώσσες ρομαντισμού, όπως η ισπανική (vida), η ιταλική (vita) και η γαλλική (vie).
Beija-flor (bay-jah-floor) / κολίβριο
Ο όρος beija-flor συνδέει δύο ουσιαστικά ονόματα-beija, που σημαίνει «φιλιά» και flor, που σημαίνει «λουλούδι» - για να δημιουργήσετε μια λέξη που περιγράφει τον λεπτό τρόπο με τον οποίο ένα κολιμπρί τροφοδοτεί το νέκταρ. Το Beija-flor είναι επίσης το όνομα μιας από τις μεγαλύτερες σχολές samba του Ρίο ντε Τζανέιρο, που στέφθηκε ο πρωταθλητής του Καρναβαλιού 2018.
Lua (loo-ah) / φεγγάρι
Η λέξη λή, ή «φεγγάρι», προέρχεται από ένα σημαντικό μέρος της Ρωμαϊκής μυθολογίας. Μετά την ομαδοποίηση του φεγγαριού με τον ήλιο και πέντε άλλους πλανήτες ως τα επτά σημαντικά σημεία στον ουρανό, οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν την εβδομάδα των επτά ημερών για το ημερολόγιό τους και οι ημέρες της εβδομάδας ονομάστηκαν μετά από αυτά τα επτά αστρονομικά σώματα. Αυτή η ονοματολογία εξακολουθεί να υπάρχει σε πολλές γλώσσες ειδύλλιο σήμερα, εκτός από την πορτογαλική, η οποία χρησιμοποιεί το καθολικό ημερολόγιο. Ορισμένες καθημερινές εκφράσεις χρησιμοποιούν την λήψη, όπως η λήψη de mel, η οποία μεταφράζεται απευθείας σε «φεγγάρι μελιού» ή «μήνα του μέλιτος».
Felicidade (feh-lis-e-dah-gee) / ευτυχία
Η πορτογαλική λέξη για την «ευτυχία» προέρχεται από τη λατινική λέξη fēlīcitās, η οποία προέρχεται από δύο λέξεις: fēlīx, που σημαίνει «ευτυχισμένος» ή «τυχερός», και το επίθημα -tas, το οποίο αναφέρεται σε μια κατάσταση ύπαρξης, ', ' -ness 'ή' -ship '. Οι Βραζιλιάνοι συχνά επιθυμούν ο ένας τον άλλον muitas felicidades («πολύ ευτυχία») όταν γιορτάζουν γενέθλια, γάμο ή κάποιο άλλο εορταστικό γεγονός.
Poesia (po-iz-ear) / ποίηση
Η λέξη για την ποίηση στην πορτογαλική γλώσσα είναι η ποίηση και προέρχεται από τη λατινική λέξη ποίηση η οποία, με τη σειρά της, προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη poíēsis, που σημαίνει κυριολεκτικά «σύνθεση» ή «παραγωγή». Μερικοί από τους διασημότερους συγγραφείς της Βραζιλίας είναι οι Machado de Assis και Carlos Drummond de Andrade, ο τελευταίος από τους οποίους θεωρείται ο μεγαλύτερος βραζιλιάνος ποιητής που έχει ζήσει.
Liberdade (lib-err-dah-gee) / ελευθερία
Η λέξη ελευθερία προέρχεται από τη λατινική λέξη lībērtās, η οποία μπορεί να κατανεμηθεί σε līber (που σημαίνει «ελεύθερη») και το επίθημα -τα. Είναι επίσης το όνομα μιας γνωστής γειτονιάς στο Σάο Πάολο που έχει μια μεγάλη ιαπωνική κοινότητα και δεκάδες παραδοσιακά ιαπωνικά εστιατόρια και καταστήματα.
Paixão (pah-sh-ow) / πάθος
Η πορτογαλική λέξη για το «πάθος» προέρχεται από δύο ρίζες, οι οποίες βασίζονται στη θρησκεία: τη λατινική λέξη passiō, που σημαίνει «τα βάσανα του Χριστού στο σταυρό» και το πάθος που προέρχεται από την παλιά γαλλική και σημαίνει «το πάθος του Χριστού και σωματική ταλαιπωρία ». Σήμερα, αναφέρεται σε μια έντονη αγάπη ή ενθουσιασμό που μπορεί να εξομοιωθεί με έναν φυσικό πόνο, ειδικά αν το paixão δεν ανταποκριθεί σε κάποιον.
Άλμα (al-ma) / ψυχή
Η πορτογαλική λέξη για την «ψυχή» έχει ρίζες στη λατινική λέξη anima, που σημαίνει «ψυχή» ή «αναπνοή», καθώς και «πνεύμα». Αυτή η ριζική λέξη έχει συγγράμματα σε άλλες γλώσσες, όπως η αρχαία ελληνική λέξη ánemos (που σημαίνει «άνεμος» ή «αεράκι»), ο παλαιά φρισιανός όρος omma (έννοια 'αναπνοή') και η σανσκριτική λέξη ánila (δηλαδή 'air' άνεμος').
Beleza (beh-lay-zah) / ομορφιά
Υπάρχουν πολλές πιθανές πηγές για την πορτογαλική λέξη για «ομορφιά». Η λέξη beleza προέρχεται πιθανότατα από τη λεγόμενη Βουλγαρική λέξη bellitia, η οποία προέρχεται από τη λατινική λέξη bellus, μια αρχαία λέξη για «ομορφιά», «ωραία» ή «όμορφη». Πιστεύεται ότι ενώ η beleza έχει αυτές τις ρίζες, μπορεί επίσης να έχει υιοθετηθεί από την πορτογαλική γλώσσα από την ιταλική λέξη bellezza ή την παλιά Occitan λέξη belleza, και όχι απευθείας από τη Λατινική. Εκτός από την έννοια "ομορφιά", είναι επίσης κοινό στα πορτογαλικά να χρησιμοποιούν τη beleza για να εννοήσουν "εντάξει" ή "ότι είναι ωραία".
Carinho (ca-rin-yo) / αγάπη
Η πορτογαλική λέξη για "αγάπη" είναι carinho και χρησιμοποιείται συχνά μεταξύ ανθρώπων που έχουν μια στενή σχέση. εάν χτυπάτε απαλά, κάνετε μασάζ ή ανακουφίζετε κάποιον, λέγεται ότι είστε dando carinho ή "δίνοντας στοργή". Προέρχεται από την ισπανική λέξη cariño, η οποία μπορεί να προέρχεται από την ίδια λέξη στην Aragonese που σημαίνει "αγαπημένη".
